Winterslaapje – Karen Segers, gids Way of Nature
I prefer winter and fall, when you feel the bone structure of the landscape. Something waits beneath it; the whole story doesn’t show. – Andrew Wyeth
De laatste jaren heb ik de gewoonte om ook in de winter minstens 1 keer buiten te slapen. Toegegeven, de weerstand is dan iets groter. Het vooruitzicht op de koude, ook al heb ik een warme slaapzak. De vochtigheid, soms zelfs regen. Het is doorgaans een meer fysieke ervaring dan een solo in de lente of zomer. Als ik er lig, denk ik soms wel eens: waarom doe ik dit in hemelsnaam, wat drijft me?
De velen uren donker, gecombineerd met koude, zorgen voor stilte in mezelf. Als je een lesje wil in naar binnen keren, dan is een winternacht in het bos je beste meester. Liggend op de aarde vertelt ze mij hoe je dat doet, echt naar binnen keren. Terug plooien, van binnenuit gevoed worden, stilvallen om dat wat te gebeuren staat alle kansen te geven. Ik vind dat niet altijd makkelijk in het hectische dagdagelijkse leven. Het is om 17u donker, maar de lichten houden ons wakker. Soms iets teveel werk om de winterdagen rustig genoeg door te brengen. Liggend in de winternacht in mijn slaapzak, luisterend naar winternachtgeluiden, tussen slaap en waak, passeert wat in de drukte van de dag soms verborgen blijft.
De vreugde als het licht wordt, na uren donker. De eerste zonnestralen warmen een beetje op en doen de ijskristallen schitteren. De hoop op nieuw leven, al zie je het nog niet. Glinsterende grassprieten, kale bomen in zonlicht. Zo mooi om naar te kijken en elke detail in me op te nemen. Zucht, de dag is er weer. Maar ook die is stiller, hij nodigt uit om elke voetstap traag te zetten, zodat de aarde nog niet wakker wordt. Zodat de aarde kan uitslapen, omdat het weekend is en de lente nog ver lijkt. Voetstappen met weinig geritsel, bijna onmerkbaar, alsof ik mee verdwijn in die winterse stilte.
Als ik dan uren later het bos uitstap, voelt mijn hart warm, al was de nacht koud. Ben ik dankbaar voor de wijze lessen die de winter leert. We zouden er meer naar mogen luisteren in onze drukke wereld.
En voor wie graag met een meer cijfermatige bril kijkt: normaal gezien hebben we de gewoonte bij Way of Nature om zonder gsm of horloge in de natuur te zijn. Maar ik deed enkele keren een smartwatch aan tijdens een nacht in het bos. Bijzonder om te zien hoe tijdens de bosnachten mijn hartslag daalde, evenals het aantal ademhalingen per minuut. En de hartritmevariabiliteit steeg enorm. Allemaal indicatoren die wijzen op een meer gereguleerd zenuwstelsel, meer rust en ontspanning. Een reden te meer dus om het een keertje te proberen …